Geysir

Í gegnum tíðina hef ég verið með mörgum mönnum. Jafn misjafnir og þeir eru margir og jafn misjafn er brundurinn úr þeim. Magn, kraftur og bragð. Ég verð samt að segja að ég er ekkert sérlega hrifin af því að bragða mikið á brundinum, en við vissar aðstæður er það kikk.
Metið á án efa kærastinn minn.
Fyrir nokkrum kvöldum vorum við vakandi frameftir upp í rúmi. Bara að spjalla. Loks var ég að detta út af, en þá var kærastinn minn orðinn graður og vildi endilega fara að gera eitthvað í því. Út úr því kom að hann fróaði sér með smá hjálp frá mér og ég fékk að ráða því að hann myndi sprauta á magann á sér.
Hann pempían náði í handklæði til að breiða ofaná sig ekki vill mar nú fá eigin brund á sig. Ég tók það auðvitað af honum, mér finnst ekki sanngjarnt að hann fái að sprauta á bera húð á mér en ekki á sjálfum sér.
Eftir ótrúlega stuttan tíma fékk hann það og sprautaði þessu þvílíka magni af geggjuðum krafti yfir MIG!!!! Það var að vísu óvart, krafturinn var það mikill að allt fór beint upp í loftið og ég lenti í brundregninu og gat rétt skýlt mér með handklæðinu sem ég hafði tekið af honum.

Ég hef barasta aldrei lent í öðru eins.