Hljóð án myndar

Í dag er einn af þessum dögum.

Eftir hádegið þá læddist ég inn í svefnherbergi með tölvuna undir handleggnum og lokaði á eftir mér. Ég náði svo í eyrnatólin og lét fara vel um mig.
Það er kosturinn við að vera í sumarfríi, þegar löngunin hellist yfir mann getur maður látið undan henni eins og ekkert sé. 
Ég fór inn á uppáhalds klámsíðuna mína og fann þar upptöku sem hljómaði mjög vel. Önnur höndin fór ofaní buxurnar á meðan hin passaði að tölvan myndi ekki detta frammúr rúminu. Eftir smá tíma af fingraleikfimi fann ég, mér til mikillar furðu, að mig vantaði meira. Venjulega verð ég æst upp úr öllu valdi að heyra í gröðum manni en í dag var ekki nóg að hlusta á graðann karlmann lýsa því hvað hann myndi gera við mig, heldur vantaði mig sjónræna örvun líka.
Þannig að ég opnaði aðra klámsíðu sem er í uppáhaldi hjá mér og skoðaði myndir á meðan karlmaðurinn stundi í eyrun á mér og önnur höndin var iðin í fingraleikfiminni.

...og ekki leið á löngu þar til fingraleikfimin skilaði tilætluðum áhrifum....