Klámið í eyrunum

Um daginn voru allir sofnaðir heima en ég var andvaka. Eftir 40 mínútur af byltingum og svefnleysi ákvað ég að taka málin í mínar hendur eins og svo oft áður. Hendurnar leituðu sunnan heiða en þar var ekkert að gerast. Ekki neitt! Niet. Nada. Næsta mál hefði verið að ná í tölvuna og finna eitthvað efni til að koma dótinu í gang. Ég vildi samt ekki fara þá leiðina þar sem ég hefði þurft að vekja að minnsta kosti einn einstakling með því brölti. Þá varð mér hugsað til MP3 spilarans sem ég átti í náttborðsskúffunni. Enginn myndi taka eftir því ef að ég væri með hann í eyrunum og væri að gera handavinnu undir sænginni. Úr varð að ég læddist fram, setti heita upptöku inn á MP3 spilarann og skreið aftur undir sængina. Með graðann karlmann í eyrunum kvikanaði líf sunnan heiða og á mettíma fékk ég árángur sem erfiði og sofnaði fljótlega á eftir.
Núna finnst mér ég alltaf pínu kinky að hafa klám inni á MP3 spilaranum mínum. Sem betur fer þá notar enginn þennan spilara nema ég...