Ég er á þörfinni

Ekki þeirri kynferðislegu samt. Ég er á þörfinni sem masókisti. Mig langar fátt meira en að vera bundin, með kefli í munninum, og helst með blindfold líka, og pínd. Mig langar að vera á nálum við að hlusta eftir leikfélagnum og bíða með kvíðablandinni eftirvæntingu eftir því hvað kemur næst. Mig langar að vera floggeruð þannig að ég missi allt tímaskyn og það eina sem kemst að í huganum er næsta högg. Mig langar að emja í gagið þegar höggið er vel útilátið og engjast. Mig langar að finna hvernig húðin verður rafmögnuð og á nálum þegar ég veit ekki hvar næsta snerting, næsta högg, næsta áreiti verður..... 

 Mig langar það svo mikið að það er pynting í sjálfu sér