Aukaverkanir

Domminn minn er duglegur að láta mig fá það. Undantekningarlítið er það partur af hittingunum okkar. Ég er yfirleitt lengi að fá það þegar ég er með einhverjum öðrum en bara sjálfri mér. Uppbyggingin að fullnægingunni getur tekið langan tíma, en hann setur það ekki fyrir sig. Þegar ég svo finn fullnæginguna hellast yfir mig og unaðurinn fyllir mig, þá nýtur hann þess að halda áfram. Hann jafnvel gefur í þar sem ég er í fullnægingarmóki, ófær um nokkuð annað en að taka við. Þetta verður til þess að ég er áfram í fullnægingarmókinu, líkaminn í krampakenndum unaði, og það teygist á fullnægingunni. Iðullega heldur hann áfram þangað til ég bið um vægð.
Eftir svona fullnægingu er ég út úr heiminum, á sporbaug um jörðina og það getur tekið mig smástund að koma til baka. Þessar fullnægingar endast líka mun lengur en aðrar. Oft er ég fullnægð í hátt í tvo daga eftir að hafa fengið það á þennan hátt. 

Ég komst að því fyrir nokkru síðan að þessu fylgir ákveðin aukaverkun, ef svo má að orði komast.
Þegar ég fæ það grípur píkan mín kröftuglega utanum hvað sem er inni í mér þá stundina. Áframhaldandi örvun þýðir áframhaldandi grip, sem hefur orðið til þess að píkuvöðvarnir mínir eru orðnir mun sterkari. Þetta er mjög skemmtileg aukaverkun, alveg þangað til maður tekur stærsta og þyngsta dildóinn sem maður á og á að fróa sér með honum fyrir framan domminn. Í hvert sinn sem örvunin var orðin ákveðið mikið greip píkan mín utanum dildóinn og ýtti honum út. Það er ó-svo gott þegar það gerist og dótið helst á sínum stað! En það er mjög ergilegt þegar það gerist og dótið spítist út úr manni. Eftir nokkur skipti af þessu gafst ég upp á því að nota þann stóra og bað domminn að taka við á meðan ég fitlaði við snípinn á sama tíma. 

Píkan mín er einfaldlega orðin það sterk að ég á erfitt með að fróa mér með þessum stóra!! Ég veit ekki alveg hvað mér finnst um það.