Öndunarstjórnun

Ég elska öndunarstjórnun. Þegar hann tekur fyrir munninn á mér og nef svo ég nái ekki andanum, eða þegar hann tekur utanum hálsinn á mér og herðir að, það er styttsta leiðin í subspace fyrir mig. Ósjálfrátt þá held ég niðri í mér andanum þegar ég finn hönd hans á hálsinum á mér. 

Svo var það um daginn sem hann henti mér í sófann og þrýsti hörðum limnum inn í mig, að hann tók utanum hálsinn á mér með annarri höndinni og hélt mér þannig niðri. Það var svo heitt augnarblik!! Eftir smá stund þá sleppti hann takinu á hálsinum á mér, en ég fann að ég átti nóg eftir. Þannig að ég hélt áfram að halda niðri í mér andanum. Eftir smá stund þá fór ég að glotta. Eftir lengri stund þá var ég farin að skæl brosa. Hann spurði mig hvað væri málið, en ég gat ekki svarað því ég hélt ennþá niðri í mér andanum. Eftir nokkra stund í viðbót þá gaf ég eftir (ég hefði getað verið lengur). Þá fyrst svaraði ég honum og sagði að ég hafi haldið niðri í mér andanum allan tímann. Hann varð svolítið hissa á svipinn og hafði ekki gert ráð fyrir því að ég gæti haldið niðri í mér andanum svona lengi. 

Ég held að leikur sem myndi ganga út á það að halda fyrir munninn á mér þangað til mig fer sannarlega að vanta loft geti verið frekar tímafrekur. Ég tók einu sinni tímann á því hvað ég gat haldið lengi niðri í mér andanum með góðu móti og það var rúm ein og hálf mínúta.

Smá varnaðarorð, öndunarstjórnun getur verið mjög hættulegur leikur og mikilvægt að rétt sé farið að við hann. Áður en slíkir leikir eru framkvæmdir ættu allir aðilar að kynna sér hvernig best sé að bera sig að.