Leti

Ég hef verið í hálfgerðri kynlægð upp á síðkastið og ekki nennt að blogga þar af leiðandi. En það er ekki þar með sagt að maður sé skýrlífur, enda komin með kall sem hefur miklar kynferðislegar þarfir sem þarf að sinna.

Ég er alveg rosalega stríðin og finnst fátt skemmtilegra en að stríða Sveitastráknum kynferðislega. Æsa hann upp þegar ekkert er hægt að gera í því, hringja í hann í vinnunni og lýsa því fyrir honum hvað bíði hans heima, fróa honum og strjúka í gegnum buxurnar svo lítið beri á þegar við erum meðal fólks, hvísla í eyra hans hve mikið ég þrái hann, sjá hann verða vandræðalegann með stífann liminn út í loftið.
Hinsvegar nenni ég ekkert endilega að sinna þessari uppsöfnuðu greddu sem ég hef valdið honum. Er bara löt og vil frekar kúra og sofa heldur en ríða eins og rófulaus hundur.

Kannski mar fari bara fyrr að sofa á kvöldin...