Hristipenni

Ég er búin að sitja hérna fyrir framan tölvuna í dágóðann tíma og spá og spekúlera hvað ég gæti nú skrifað um.... Það gekk eiginlega ekki alltof vel.

Ég datt samt niður á hugmynd síðan ég var lítil. Kannski ekki lítil, en yngri að minnsta kosti.
Ætli ég hafi ekki verið í 9. bekk. Ný farin að uppgvöta kynlíf og sjálfsfróun. Ég hef alla tíð verið forvitin um kynlíf og kynnt mér það mikið. Þá var ég farin að fróa mér, en hafði ekki ennþá fengið hina eiginlegu fullnægingu. Oft velti ég því fyrir mér þegar einhverskonar hátindi var náð í fróuninni hvort þetta væri hin eiginlega fullnæging. Hún kom samt ekki fyrr en í 10. bekk minnir mig.

Á þessum tíma var ég mikið að velta kynlífi og fróun fyrir mér. Þá voru kynlífshjálpartækjaverslanir farnar að skjóta upp kollinum með eggjum og titrunum og auðvitað var ég forvitin um allt það og langaði í.
En ég var bara 15 og mátti ekki versla í þannig búðum þannig að ég fór að leita mér leiða framhjá því.
Þá datt mér í hug hristipenni. Hann var frekar vinsæll þegar ég var yngri, en ég eignaðist aldrei svoleiðis. Hann var frekar þykkur og þungur og titraði, sem olli því að skriftin með honum varð öll frekar brengluð. Mig grunaði að það væri hægt að nota hann sem staðgengil fyrir alvöru titrara, en komst því miður ekki lengra en svo að hugleiða þetta.

Ummæli

Vinsælar færslur