Rakstur
Hef verið ótrúlega dugleg að fara í sund undanfarið... og synt!! Spáið í það.
Í sturtunni og klefunum sér maður konur af öllum stærðum og gerðum og persónulega finnst mér þær allar fallegar, konur eru bara fallegar frá náttúrunnar hendi. Ath! er samt ekkert mikið fyrir konur þannig.
Eins margar og konurnar eru, jafn mismunandi eru þær að hárafari. Sumar eru alveg sléttrakaðar, eða eru duglegar að fara í vax, aðrar eru kafloðnar, og svo er þetta þarna allt á milli sem ég hef svolítið pælt í og skemmt mér yfir.
Sumar konur eru rosalega duglegar að halda svæðinu sunnan nafla vel snyrtu og fallegu, og ég dáist að þeim sem nenna að dútla við þetta. Sumar konur virðast raka barmana vel og svolítið út á, en skilja alveg nárann eftir, þannig að á meðan píkan er ber, er nárinn alveg kafloðinn. Ekkert sérlega girnilegt. Aðrar gera þetta þver öfugt, raka nárann vel og upp á barmana, en skilja skoruna eftir svo hárin stingast út á milli barmanna... jakk. Og ég er ekki að tala um ungar stelpur sem eru ný byrjaðar að fást við þetta, heldur fullorðnar, þroskaðar konu.
Þær ungu virðast alveg vita hvað þær eru að gera.
Ég sjálf hef aftur á móti alltaf haft gaman af því að gera eitthvað fyrir mig á þessu svæði. En það er tímafrekt svo oft nenni ég ekki að gera neitt í smá tíma...
Ég fylgi samt alltaf ákveðnum grunnrelgum. Hárin fá aldrei að vaxa það mikið að þau fara að standa út í loftið og verða sjálfstæð. Þegar ég raka ekki allt af, passa ég mig að taka þau fáu hár sem vaxa innaná börmunum. Get ekki ímyndað mér að það sé gott að sleikja háruga píku og þurfa að stanga úr tönnunum... En kannski er ég ein um það. Síðan tek ég aðeins af kanntinum. Mis mikið.
Einu sinni var ég með allt af, nema lítið hjarta við lífbeinið. Fannst það sætt, en það var púl að halda því við... Lagði ekki í flóknari form, þó svo það gæti verið gaman.
Í sturtunni og klefunum sér maður konur af öllum stærðum og gerðum og persónulega finnst mér þær allar fallegar, konur eru bara fallegar frá náttúrunnar hendi. Ath! er samt ekkert mikið fyrir konur þannig.
Eins margar og konurnar eru, jafn mismunandi eru þær að hárafari. Sumar eru alveg sléttrakaðar, eða eru duglegar að fara í vax, aðrar eru kafloðnar, og svo er þetta þarna allt á milli sem ég hef svolítið pælt í og skemmt mér yfir.
Sumar konur eru rosalega duglegar að halda svæðinu sunnan nafla vel snyrtu og fallegu, og ég dáist að þeim sem nenna að dútla við þetta. Sumar konur virðast raka barmana vel og svolítið út á, en skilja alveg nárann eftir, þannig að á meðan píkan er ber, er nárinn alveg kafloðinn. Ekkert sérlega girnilegt. Aðrar gera þetta þver öfugt, raka nárann vel og upp á barmana, en skilja skoruna eftir svo hárin stingast út á milli barmanna... jakk. Og ég er ekki að tala um ungar stelpur sem eru ný byrjaðar að fást við þetta, heldur fullorðnar, þroskaðar konu.
Þær ungu virðast alveg vita hvað þær eru að gera.
Ég sjálf hef aftur á móti alltaf haft gaman af því að gera eitthvað fyrir mig á þessu svæði. En það er tímafrekt svo oft nenni ég ekki að gera neitt í smá tíma...
Ég fylgi samt alltaf ákveðnum grunnrelgum. Hárin fá aldrei að vaxa það mikið að þau fara að standa út í loftið og verða sjálfstæð. Þegar ég raka ekki allt af, passa ég mig að taka þau fáu hár sem vaxa innaná börmunum. Get ekki ímyndað mér að það sé gott að sleikja háruga píku og þurfa að stanga úr tönnunum... En kannski er ég ein um það. Síðan tek ég aðeins af kanntinum. Mis mikið.
Einu sinni var ég með allt af, nema lítið hjarta við lífbeinið. Fannst það sætt, en það var púl að halda því við... Lagði ekki í flóknari form, þó svo það gæti verið gaman.
Ummæli