Bókhald
Endur fyrir löngu skrifaði ég eflaust að ég held bókhald yfir þá einstaklinga sem ég hef sofið hjá í gegnum tíðina. Mér finnst það öryggisatriði, eða fannst það amk þá. Ef að maður þyrfti einhverra hluta vegna að hafa samband við einhvern af fyrrum hjásvæfum sínum yrði maður að hafa almennilegt bókhald með öllum nauðsynlegum upplýsingum. Fullt nafn, árgerð, mánuður og ár sem ég svaf hjá viðkomandi og svo hvort þetta var í fyrsta skipti hjá viðkomandi aðila.
Ég rakst á bókhaldsbókina um daginn. Ég hélt að hún væri týnd og tröllum gefin, enda orðin úrelt í sjálfu sér þar sem ég hef verð með G undanfarin 3 ár og rúmlega það.
Það var mjög gaman að blaða í henni og mér til mikillar skelfingar var þarna nafn á einstaklingi sem ég mundi ekkert eftir! Ég mundi ekkert eftir einstaklingnum og hvað þá að hafa sofið hjá viðkomandi. Þetta sat fast í hausnum á mér í nokkra daga, alveg þangað til það rifjaðist upp fyrir mér hver þessi einstaklingur er og þá sérstaklega hvernig það var að sofa hjá honum. Þá skildi ég líka afhverju það hafði reynst mér svona auðvelt að gleyma hvoru tveggja.
Ég hef sofið hjá slatta af fólki, 20+, bæði körlum og konum(bara 2 konum samt) og mörgum þeirra oftar en einsuinni. Af öllu þessu fólki þá var þessi einstaklingur lang laaang verstur, af öllu því kynlífi sem ég hef stundað, með eða án leikfélaga, þá ber þessi einstaklingur og þetta skipti af...
Það var kannski ekki endilega það að vera lélegur í rúminu, heldur var það viðhorfið, metnaðarleysið og umgjörðin.
Við höfðum verið í sambandi í gegnum netið í þónokkrun tíma, spjalla og daðra og það kom loks að því að við hittumst. Ég kíkti heim til hans, í íbúðina sem hann var ný búinn að kaupa. Við spjölluðum smá og eitt leiddi af öðru og vorum fljótlega komin upp í rúm. Ég veit ekki einusinni hvernig við komumst þangað.
EN það var nánast enginn forleikur! Honum fannst óþæginlegt að kyssa! Hann vildi að ég tottaði sig, en gerði ekkert á móti. Þá meina ég líka EKKERT! Hann fór ekki niður á mig, hann snerti ekki brjóstin á mér, rassinn eða píkuna, hann puttaði mig ekki. Ef ég man rétt þá fór ég ekki einusinni úr að ofan! Ætli tottið hafi ekki átt að vera nóg fyrir okkur bæði! Hann reið mér í trúboðanum þangað til hann fékk það. Og þá var þetta líka bara búið. Hann fílaði ekki að kúra og fór nánast því strax fram í stofu að horfa á sjónvarpið. Hann skildi mig eftir inni í herberginu, nakta að neðan, ennþá í bolnum að ofan og datt ekki einusinni í hug að bjóða mér eða biðja mig um að koma með sér fram. Eftir sat ég sár og sá rosalega eftir öllu saman. Svo þegar ég ákvað að fara bara varð hann voða hissa að ég ætlaði að fara strax! Það var ekki eins og hann væri að sækjast sérstaklega í félagsskap minn, þar sem hann stakk af inn í stofu að horfa á sjónvarpið þegar hann var búinn að ljúka sér af. Þar með fannst mér hans félagsskapur ekkert sérstaklega eftirsóknarverður.
Hann talaði við mig nokkrum sinnum á netinu eftir þetta og bauð mér meira að segja í heimsókn aftur, ef ég man rétt. Ég man ekki hvort ég sagði honum til syndanna, en ég hitti hann amk aldrei aftur og er bara mjög fegin.
Ég rakst á bókhaldsbókina um daginn. Ég hélt að hún væri týnd og tröllum gefin, enda orðin úrelt í sjálfu sér þar sem ég hef verð með G undanfarin 3 ár og rúmlega það.
Það var mjög gaman að blaða í henni og mér til mikillar skelfingar var þarna nafn á einstaklingi sem ég mundi ekkert eftir! Ég mundi ekkert eftir einstaklingnum og hvað þá að hafa sofið hjá viðkomandi. Þetta sat fast í hausnum á mér í nokkra daga, alveg þangað til það rifjaðist upp fyrir mér hver þessi einstaklingur er og þá sérstaklega hvernig það var að sofa hjá honum. Þá skildi ég líka afhverju það hafði reynst mér svona auðvelt að gleyma hvoru tveggja.
Ég hef sofið hjá slatta af fólki, 20+, bæði körlum og konum(bara 2 konum samt) og mörgum þeirra oftar en einsuinni. Af öllu þessu fólki þá var þessi einstaklingur lang laaang verstur, af öllu því kynlífi sem ég hef stundað, með eða án leikfélaga, þá ber þessi einstaklingur og þetta skipti af...
Það var kannski ekki endilega það að vera lélegur í rúminu, heldur var það viðhorfið, metnaðarleysið og umgjörðin.
Við höfðum verið í sambandi í gegnum netið í þónokkrun tíma, spjalla og daðra og það kom loks að því að við hittumst. Ég kíkti heim til hans, í íbúðina sem hann var ný búinn að kaupa. Við spjölluðum smá og eitt leiddi af öðru og vorum fljótlega komin upp í rúm. Ég veit ekki einusinni hvernig við komumst þangað.
EN það var nánast enginn forleikur! Honum fannst óþæginlegt að kyssa! Hann vildi að ég tottaði sig, en gerði ekkert á móti. Þá meina ég líka EKKERT! Hann fór ekki niður á mig, hann snerti ekki brjóstin á mér, rassinn eða píkuna, hann puttaði mig ekki. Ef ég man rétt þá fór ég ekki einusinni úr að ofan! Ætli tottið hafi ekki átt að vera nóg fyrir okkur bæði! Hann reið mér í trúboðanum þangað til hann fékk það. Og þá var þetta líka bara búið. Hann fílaði ekki að kúra og fór nánast því strax fram í stofu að horfa á sjónvarpið. Hann skildi mig eftir inni í herberginu, nakta að neðan, ennþá í bolnum að ofan og datt ekki einusinni í hug að bjóða mér eða biðja mig um að koma með sér fram. Eftir sat ég sár og sá rosalega eftir öllu saman. Svo þegar ég ákvað að fara bara varð hann voða hissa að ég ætlaði að fara strax! Það var ekki eins og hann væri að sækjast sérstaklega í félagsskap minn, þar sem hann stakk af inn í stofu að horfa á sjónvarpið þegar hann var búinn að ljúka sér af. Þar með fannst mér hans félagsskapur ekkert sérstaklega eftirsóknarverður.
Hann talaði við mig nokkrum sinnum á netinu eftir þetta og bauð mér meira að segja í heimsókn aftur, ef ég man rétt. Ég man ekki hvort ég sagði honum til syndanna, en ég hitti hann amk aldrei aftur og er bara mjög fegin.
Ummæli