Sá tími mánaðarins

Núna er versti tími mánaðarins hjá mér. Ekki nóg með að ég sé að farast úr túrverkjum og þar af leiðandi geðstyrðleika þá er þetta jafnframt sá tími mánaðarins sem ég er hvað mest gröð.
Það er ömurlegt að vera rosalega virk kynferðislega, þannig að meira að segja snerting brjóstahaldarans við geirvörturnar veldur því að þær taka við sér og öskra á meira og öll hugsun vindur upp á sig í einhverskonar kynferðslegan þankagang, en á sama tíma vera ófær um að gera eitthvað í því.
Þetta er kannski smá einföldun á málinu. Auðvitað er hægt að gera helling í málinu. Mig langar bara í meira en höndina hollu og uppáhalds titrarann.
Mig langar að það sé gripið í mig, að mér sé ýtt upp að vegg og kysst ákaft, að það sé gælt við brjóstin á mér, þau snert, kysst, kreyst, klipin eða bitin þangað til ég engist um. Mig langar að vera æst upp úr öllu valdi, þangað til ég grátbið um að mér sé riðið.... og þá fyrst vera fleigt á rúmið og riðið fast og harkalega þangað til ég get ekki myndað heila setningu. Mig langar ekki í einleik. Mig langar í tvíleik, eða þríleik þess vegna.
Gallinn er að flestum (og meira að segja mér líka) finnst hugmyndin um kynlíf á túr ekki spennandi. Þá verður maður bara að sitja á sér og bíða þangað til túrinn er búinn. Þá kemur annar galli oft í ljós. Þegar túrinn er búinn er greddukastið oft búið líka og löngunin er þá ekki lengur til staðar.

Ummæli

Nafnlaus sagði…
smokkur og ég myndi ýta þér upp við vegg í húsasund

Vinsælar færslur