Vinnan mín

Í dag í vinnunni var eitt og annað brallað og bardúsað eins og aðra daga. Núna er snjór yfir öllu og nóg að gera við að búa til snjóhús og snjókalla, renna sér og fara í ærlegt snjóstríð á fótboltavellinum.
Einn drengur renndi sér heldur glannalega og ég fór til hans hans sagði honum að þetta væri ekki sniðugt, þar sem þetta væri hættulegt og að hann gæti meitt sig. Hann horfði á mig með þessum einlægu 6 ára barnaaugum og sagði mér að honum þætti gott að meiða sig... Masókistinn í mér tók viðbragð við að heyra þetta og ég fór að velta því fyrir mér hvort að þarna væri perralingur framtíðarinnar að leika sér. Getur það í alvöru verið að þessar kenndir vakni svona snemma? Maður hefur heyrt um bindileiki í barnæsku hjá þeim sem fíla þá. Ég sjálf fór í barbýleiki sem voru mjög kynferðislegir með miklu drottnunar og undirgefni ívafi.
Ég ætla að bíða í svona 14 ár eða svo og hver veit nema þessi einstaklingur eigi eftir að detta inn í senuna þá.

Ummæli

Vinsælar færslur