Muniði þegar ég sagði ykkur að ég væri endalaust gröð?

Það virðist ekkert vera að lagast hjá mér. Ég er rosalega mikið gröð, og ég er ekki bara rosalega mikið gröð, ég er rosalega mikið gröð í BDSM.... Ekki þetta venjulega, að vera bundin niður, hýdd, flengd, notuð o.s.frv. heldur vil ég eitthvað meira og eitthvað dýpra.

Ég vil gefa valdið frá mér til einhvers sem fer vel með það.
Einhvers sem nýtur þess að hafa mig á sínu valdi, nýtur þess að leika við mig andlega frekar en líkamlega. Með ákveðnu augnarráði sem fær mig til að fara hjá mér. Með orðum sem senda fiðring um mig alla. Með einföldum skipunum sem breyta allri sjálfstæðri hugsun í graut. Mig langar í þennan einhvern sem fær mig til að leggja ennþá meira á mig, bara til að þóknast honum, til að fá klapp á kollinn, bros og að fá að heyra að ég sé dugleg stelpa, góð stelpa og að ég sé metin að verðleikum. Ég vil gefa mig alveg, ég vil vera leir í höndum hans. Ég vil að hann noti sér mig, nýti sér veikleika mína sér til ánægju.
Já, ég vil að hann sé sadisti og að mín píslarganga sé hans ánægjuefni. Ég vil að hann þekki þrár mínar og langanir, veikleika og styrkleika og spili með það. Ég vil að hann píni mig og pynti, líkamlega, en ekki síst andlega, sér til ánægju, sem verður svo aftur sannarlega mín ánægja.

Ummæli

Vinsælar færslur