Lyf og lyfleysur

Undanfarið hef ég verið að taka lyf sem hefur þær skemmtilegu aukaverkanir að þau drepa niður flest sem viðkemur kynþörfinni. Kynferðisleg löngun er ekki til staðar, það þarf mikið að hafa fyrir örvun ef að hún á að skila sér í einhverju kynferðislegu og eiginlegt kynlíf skilar ekki þeirri útrás sem maður er að sækjast eftir. Áhuginn á kynlífi er hinsvegar ennþá til staðar, þó svo að löngunin og hvatinn til að stunda það af kappi ekki. Það er ekki skemmtileg blanda. Reyndar finnst mér allt sem skilar sér í einhverskonar kyndeyfð ekki skemmtilegt. 

Þetta lyf hafði líka fleiri leiðinleg áhrif á mig þannig að eftir að hafa tekið það í rúma tvo mánuði þá tölti ég mér til læknis og sagðist vilja hætta á því. Upp úr krafsinu kom að það er víst ekki svo einfalt enda hef ég verið að eiga við fráhvörf núna í á aðra viku. 

Nema hvað, á degi fjögur eftir að ég hætti á lyfinu bankaði kynhvötin upp á og krafðist alls þess sem hún hafði farið á mis við undanfarna mánuði. 

Ég var gjörsamlega spól gröð! Mig langaði bara að ríða, NÚNA. Ég vildi fá eitthvað inn í mig, ég vildi að það yrði hamast á mér, ég vildi að ég myndi engjast um í lostafullum leik, svo drukkin af kynferðislegri örvun að ég myndi ekki vita hvað snéri upp og hvað snéri niður. Píkan mín heimtaði þetta, brjóstin heimtuðu snertingu og káf, geirvörturnar vildu sitt klíp og tog, og hugurinn vildi bara sleppa takinu af öllu og láta eftir kenndum líkamas. Þegar ég skreið upp í rúmið það kvöld hjúfraði ég mig upp við heitann líkamann sem var þar fyrir og hvíslaði í eyra hans að ég vildi ríða. Það er kannski ekki svakalega rómantískt en það var það sem ég vildi. 

Þetta virðist hafa verið töfraorðið því ég fékk nákvæmlega þau viðbrögð sem ég var að sækjast eftir. Limurinn sem hafði að mestu verið afskiptalaus frá minni hendi undanfarna mánuði vaknaði til lífsins á methraða og forleiknum var svo gott sem sleppt til að verða sem fyrst við ósk minni. 

ÓVá! Það að finna stinnan liminn renna inn í mig var unaðslegt!! Ég naut þess betur en ég hef gert í marga mánuði. Það var ekki bara að það kynlöngunin væri komin aftur, heldur var tilfinningin líka rétt! Þetta var bara gott! 

Þetta var þannig gott að eftir því meira sem maður fékk, þeim mun meira vildi maður. Þetta voru bara ríðingar og ríðingar með réttu lagi. Það var tekið vel á því og ég engdist um, emjaði, stundi og naut þess í botn. Ég fékk upp á hár það sem ég vildi! 

Mér var riðið þangað til heimurinn hvarf mér sjónum og ekkert annað komst að í huga mér og líkama en meira og fastar og ÓJÁ! Trúrækni mín kom bersýnilega í ljós með sí endurteknu Ó GUÐ JÁ!! Og það virtist aðeins vera hvatning fyrir mótherjann. 

Mér var alveg sama um alla og allt á meðan líkama mínum var sinnt með þessum hætti. Ég var sem leir í höndum hans og hann snéri mér á alla kanta í hamaganginum. 

Ég er ekki frá því að við höfum meira að segja prófað nokkrar nýjar stellingar þetta kvöld... Bara að rifja þetta svona upp fær sæluhroll til að hríslast um mig. Já, þetta var eitt af þeim kvöldum. 

Ég verð samt að viðurkenna að þessi mikli munur á kynlífinu á lyfjunum og af lyfjunum gerir það að verkum að ég vil helst ekki vera á lyfjum yfir höfuð!! -Já, kynlífið skiptir mig svona miklu máli. Kynlíf hefur betri áhrif á líkamann en lyf nokkurntíman með engum leiðindar aukaverkunum.