Fimm fingur annarrar handar

Ó mæ... Ég hef núna fyrirhitt leikfélaga sem hefur sérlega ástríðu fyrir því að hafa fingur sína inni í píkunni á mér. Því fleiri því betra.
Þannig að núna sit ég hérna, hálf gröð, samt vel fullnægð og með pínu(mikið) auma píku.

Þannig var mál með vexti að leikfélaginn var hérna í áðan og við sátum í sófanum fyrir framan tölvuna. Hann sýndi mér uppáhalds klámmyndbandið sitt. Það, eðlilega, leiddist út í strokur, káf og yndislega ríðingu þarna í sófanum. Ég fékk unaðslega djúpa og góða fullnægingu sem bara ýtti undir unað ríðingarinnar. Hann tók vel á því ofan á mér í góðan tíma. Svo dró hann sig út úr mér og fór að fitla aðeins við píkuna á mér með höndunum.
Fljótlega var einn fingurinn kominn inn, og svo annar. Ég var ennþá suddalega gröð og naut hverrar sekúndu af atlotum hans. Þriðji fingurinn bættist svo við og ég veit ekki hvert ég ætlaði.
Hann tók svo höndina út, horfði fast á mig og sleikti hvern fingurinn á fætur öðrum og bleytti þá vel áður en hann kom þeim öllum fjórum fyrir inni í mér. Ég engdist um við þetta, þetta var gott, svo óendanlega ólýsanlega gott.
Hann lék við hvern sinn fingur inni í píkunni á mér og ég stundi og emjaði af unaði. Með smá lagni kom hann þessum fjórum fingrum og höndinni upp yfir hnúa inn í mig. Enginn hefur náð svona góðum árangri í þessa veru. Ég var mjög upprifin af þessum árangri leikfélagans og rosalega æst þar sem ég lá þarna í sófanum. Með smá fimi snéri hann höndinni inni í mér þannig að þumallinn snéri niður að rassinum og áður en ég vissi af var þumallinn farinn að eiga við rassinn, og fljótlega var hann kominn inn í þröngt gatið.
Leikfélaginn var kominn með fimm fingur annarrar handar inn í mig. Fjóra í píku og einn í rass. Það er óhætt að segja að ég hafi verið tryllt af greddu og nánast með óráði þarna í sófanum. Hann brosti við mér ánægður með árangurinn. Enda mátti hann alveg vera það þar sem ég man ekki til þess að nokkur maður hafi verið með fjóra fingur upp yfir hnúa í píkunni á mér að viðbættum þumli á kafi í rassinum.
Þarna var ég orðin svo æst að ég gat ekki talað... Einhvernveginn tókst mér samt að stynja því upp að ég gæti þetta ekki mikið lengur. Einn og einn fingur hvarf úr píkunni á mér og þrýstingnum létti. Fljótlega var bara þumallinn eftir í rassinum á mér. Leikfélaginn var ekki að flýta sér að taka hann þaðan og lék sér talsvert inni í rassinum á mér áður en hann tók hann út líka.
Eftir lá ég örend í sófanum. Mér leið eins og ég væri útriðin, ofnotuð, búin. En á sama tíma var ég ennþá gröð og mig langaði mikið að halda áfram.
Oftast veit ég ekki sjálf hvenær best sé að hætta í þessum efnum og vil halda áfram endalaust. Skynseminni er vikið burt fyrir greddu og á meðan greddan er við lýði skal áfram haldið. Hinsvegar vissi leikfélaginn að þetta var komið gott af þessu svo við fórum inn í rúm og héldum áfram að leika á öðrum sviðum.

Ummæli

Vinsælar færslur