Andvaka

Ég rumskaði í fanginu á honum, hann lá upp við bakið á mér og var að strjúka mér. Ég fann harðann lim hans við rassinn á mér og hendurnar gældu við mig á þann máta að ég vissi að hann vildi meira.
Ég veit ekki hversu lengi hann hafði verið að snerta mig svona en jafnvel áður en ég var komin með hálfa meðvitund fann ég sjóðandi greddu innra með mér. Þegar ég var að koma úr svefnmókinu þrýsti ég bakhlutanum að honum og stundi lágt. 

Hendur hans fikruðu sig frá brjóstum mér, niður með maganum á mér og í áttina að því allra heilagasta. Ég lyfti fætinum til að veita honum greiðan aðgang sem hann nýtti sér. Ég fann það strax að ég var rennandi blaut og mjög þurfandi. Hann fann það líka og var ekki að tvínóna við hlutina. 

Hann reys upp og áður en ég vissi af því var harður limur hans kominn á kaf inn í mig. Þetta var nóg til að ég vaknaði til fulls. 

Í augum hans sást lostinn sem hafði heltekið hann, hann virtist allt eins vera með óráði þar sem hann hamaðist á mér. Ég var rennandi blaut og hann nýtti sér það til fulls. 

Hann lyfti fótum mínum upp á axlir sér og þrýsti sér inn í mig. Hann fyllti mig og fór alla leið í botn á mér. Ég stundi af nautn við þetta og það var nóg til að ýta enn frekar undir hans eigin unað. Hann virtist sjá sér leik á borði við þetta og dró sig út úr mér. 

Áður en ég vissi hvað á mig stóð veðrið var limur hans kominn við varir mínar. Ég fann hitann frá honum og eigin lykt. Ég opnaði munninn og bauð hann velkominn. Ég fann ljúft bragðið af eigin píku þegar limurinn smaug inn fyrir varir mínar. Hann lét sig síga djúpt ofaní munninn á mér og með hægum en ákveðnum hreyfingum fór hann að ríða mér þarna. Ég vissi hve mikið þetta æsti hann og stundi með munninn fullan af hörðum lim hans. Þetta virtist ýta honum yfir einhverja ósýnilega línu. 

Hann dró liminn út úr mér og jafn harðann var hann kominn á bólakaf inn í mig. Hann hélt höndum mínum með sínum og fór hamförum á mér, hraðar og fastar með hverri hreyfingu. Ég var algjörlega varnarlaus undir honum. Ég gat ekkert annað en tekið á móti og notið þess sem var að gerast. 

Rétt eins og hann var að fara hamförum ofaná mér þá fór ég hamförum undir honum. Að vera notuð á þennan hátt, algjörlega varnarlaus og full nautnar og unaðar... Það er ekkert því líkt. 

Ég stundi og emjaði og þrátt fyrir að atlotin væru í algjöru hámarki heimtaði ég samt fastar og meira og tilbað guð minn í sífellu. Alltof fljótt sá ég hvernig nautnin og unaðurinn heltók hann og fullnægingar krampar fóru um hann. Hann stundi og virtist vera víðsfjarri eitt augnarblik, algjörlega á valdi eigin fullnægingar. 

Þegar hann kom til baka lék sælubros um varir hans. Hann lagðist við hliðina á mér og tók utanum mig. Við vorum bæði móð og sveitt eftir það sem á undan var gengið. Fljótlega kom samt værð yfir okkur og við sofnuðum þarna, í faðmlögum alveg eins og við byrjuðum.