Munnmök
Um daginn gerðist
svolítið sem hefur ekki gerst lengi. Ég lá uppi í rúmi með
bók, nakin. Kærastinn kemur inn og skríður upp í til mín. Hann
kyssir mig laust á varirnar og ég sé á honum svip sem ég kannast
ekkert alltof vel við.
Hann bakkar þannig
að hann situr á milli fóta mér. Allt í einu er hann svo búinn
að lyfta undir fæturnar á mér þannig að píkan mín er svo gott
sem í andlitinu á honum.
Hann tekur sig til
og fer að sleikja mig þarna. Hann virðist vera að njóta sín
mikið, svo ég ákvað að vera ekkert að trufla hann en á þessari
stundu var ég ekkert gröð. Hann heldur áfram á smá stund og
líkami minn fer að taka við sér.
Fljótlega er ég
farin að stynja og umla af nautn og bókinni er svo gott sem hent á
gólfið. Hann kemur sér fyrir í betri stellingu og heldur
atlotunum áfram. Þetta var gott, þetta var svo gott að ég vissi
að ég myndi fá það ef að hann héldi þessu áfram á þessa
leið. Hann var líka alveg á þeim buxunum og gældi við mig af
miklum móð. Ég nálgaðist takmarkið hægt og bítandi og fann
hvernig ákveðin örvun kallaði á meiri viðbrögð. Ég sagði
honum aðeins til, hvernig hann ætti að sleikja, hvað virkaði
betur en annað og á engum tíma var unaðurinn orðinn svo mikill
að ég var við brún fullnægingarinnar.
Það vantaði þó
herslumuninn á og hann virtist skynja það, því á því
augnarbliki renndi hann einum, ef ekki tveimur fingrum inn í
rennandi blauta píkuna mína. Ég engdist um og ekki leið á löngu
þar til fullnægingin helltist yfir mig eins og flóðbylgja.
Hann virtist njóta
sín í tætlur og sleikti enn meira og ákafar þegar
undaðkramparnir fóru um mig. Ég þurfti hreinlega að biðja hann
að hætta til að hann gerði það. Hann horfði á mig með óræðu
glotti og spurði hvort mér hafi þótt þetta gott. Með titrandi
röddu jánkaði ég því. Enda kemur það ekki oft fyrir að
munnmökin virki svona vel og séu meira en bara forleikur að
einhverju öðru.
Ummæli
Kv Ormurinn