Ekkert að frétta

Það er ekkert að frétta af mér. Það er ekkert krassandi að gerast í lífi mínu og þeir fáu aðilar sem ég hef reynt við á einhvern hátt hafa annað hvort ekki svarað mér til að byrja með eða gufað upp. Ég er farin að halda að það sé vond lykt af mér, sem á einhvern stórfurðulegan hátt finnist í gegnum internetið. 

Það er maður hérna í nágrenninu. Hann er svona einstaklingur sem maður tekur eftir, svo ég hafði alveg tekið eftir honum á förnum vegi. Ég hafði líka tekið eftir honum á Tinder og um daginn var hann í kaffi hjá kunningjakonu minni þegar ég kom askvaðandi þangað inn. Við áttum nokkur orðaskipti og það var ekki laust við að vera smá daður í loftinu. Síðan þá hefur hann verið  mér hugleikinn og ég velti því fyrir mér hvort ég hafi verið of fljót á mér að henda honum til vinstri á Tinder. 

Ég hef leikið mér talsvert með hugmyndina um hann. Ég hef mátað sjálfa mig í fangið á honum, hugsað um það hvernig væri að halda í höndina á honum úti að labba, eða finna hendur hans fara um líkama minn. Ég hef meira að segja velt því fyrir mér hvernig væri að hafa hann með andlitið á milli fóta mér, og hvort hann sé limastór og ákveðinn elskhugi. Vangavelturnar hafa orðið það svæsnar að ég hef orðið hálf kjánaleg þegar við mætumst í bílum á vegum úti. (Já, auðvitað veit ég hvernig bíl hann keyrir.)

Nema hvað, svo hætti ég að sjá hann á Tinder. Ég hugsaði með mér að hann væri eflaust upptekinn maður sem mætti ekki vera að því að svæpa hægri vinstri. 

Síðan tilkynnti vinkona mín mér að hún hafi séð hann á Tinder á sama tíma og ég hafði ekki séð hann á Tinder mjög lengi. 

Ég komst að þeirri niðurstöðu að hann hlyti að hafa blokkað mig. 

En afhverju? 

Eftir miklar bollaleggingar komu nokkrar ástæður til greina. 

-Kannski vill hann ekki eltast við einhverja úr nærumhverfinu. 

-Kannski hefur hann svæpað til hægri á mig, á sama tíma og ég hef ekki gert það við hann. Hann heftur því ákveðið að spara sér svekkelsið og blokkað mig, frekar en að ég sé að dúkka upp reglulega hjá honum. 

-Kannski er hann hrifinn, en villl ekki útsetja sig fyrir tilfinningarússíbananum sem fylgir því að daðra við fólk sem maður er hrifinn af. 

-Kannski er hann var einfaldlega ekki að fíla mig.

-Kannski vill hann ekki að ég viti að hann sé á Tinder, því honum finnst það lummó, og vill frekar að við hittumst oftar í kaffi hjá þessari kunningjakonu og á förnum vegi.... 

-Kannski finnst honum ég vera ömurleg mamma með hávær og illa uppalin börn, sem hann er ekki tilbúinn að umgangast (ef hlutir gengu það langt). 

Við munum sennilega aldrei komast að hinu sanna, því ég er ekki að fara að hnippa í kauða og spyrja hann hvort og þá af hverju hann hafi blokkað mig á Tinder.