Kennarafantasía

Þessi saga var fyrst birt 6. mars 2013 og ákveðinn kennari í HÍ var mér í huga þegar ég skrifaði hana.

Einhvernveginn hafa kennarar allt haft visst aðdráttarafl á mig eins og eflaust margar aðrar skólasystur mínar, en aldrei datt mér í hug að það yrði eitthvað meira en bara dagdraumar og fantasíur.


Þennan vetur ákvað ég að sinna náminu betur en áður og hækka meðaleinkunnina mína. Ég mætti í alla fyrirlestra með glósubók við hönd og blýantinn á lofti. Ég gafst fljótt upp á því að punkta hjá mér það sem kennararnir sögðu, því ég missti þá iðullega þráðinn í því sem þeir voru að segja. Í staðinn sat ég og hlustaði og glósaði svo upp úr kennslubókunum. 

Ég fór að taka eftir ýmsu í fari kennaranna. Einn var með leiðinlega kæki og annar ákaflega vandræðalegur í fasi alltaf, á meðan einn sötraði kaffi í gríð og erg var annar alltaf með vatnsbrúsann og sá þriðji var aldrei með neitt með sér í fyrirlestrum.

Fljótlega fór einn kennarinn að vera í uppáhaldi hjá mér. Hann hafði greinilega mikinn og smitandi áhuga á efninu og fyrirlestrarnir hjá honum voru alltaf mjög líflegir. Ekki skemmdi fyrir að hann var myndarlegur eldri maður. Dökkt hárið var orðið grásprengt í vöngunum og augun voru það dökk á bak við gleraugun að erfitt var að átta sig almennilega á litnum á þeim. Það var ævinlega stutt í brosið og hann gaf sér alltaf góðan tíma í að svara spurningum nemenda. Þetta var einn af þessum kennurum sem ég lét mig dreyma um.

Ég sat alltaf mjög framalega í salnum og var yfirleitt ein. Einhvern tíman þá tók ég eftir því að honum var litið á mig. Hann horfði mikið út í salinn, svo það var kannski ekki frásögu færandi. En upp frá því fór ég að taka eftir því að hann horfði oft til mín og það kom fyrir að við horfðumst í augu í örfáar sekúndur. Ég fékk þá fiðring í magann og leit undan. Út frá þessu fór ég samt að hafa mig meira til. Setti á mig varalit fyrir tímana hjá honum og klæddi mig í boli sem voru þröngir eða flegnir til að sýna vel ávalar línur brjóstanna. 

Honum virtist líka það því hann fór að horfa meira og meira á mig. Ég varð djarfari fyrir vikið og kom einstaka sinnum í full stuttum pilsum og háum hælum. Á góðum dögum brosti ég til hans og horfði djarft á hann. Ég hélt augnsambandi við hann þangað til hann leit undan, sem mér fannst oft vera heil eilífð. Mér fannst þessi leikur hvort tveggja spennandi og skemmtilegur.

Ég fór að tefja þegar fyrirlestrarnir voru búnir og var oft með þeim síðustu út. Eitt skiptið beið hann við dyrnar eftir að ég yfirgæfi stofuna. Hann fyllti næstum út í dyrnagættina og þegar ég smeigði mér framhjá fann ég að hann strauk yfir lærið og rassinn á mér svo lítið bæri á, næstum eins og fyrir tilviljun og alveg óviljandi. Ég fann fiðring fara um mig og nánast kiknaði í hnjánum. 

Daginn eftir var ég mætt snemma fyrir utan stofuna, nokkru áður en fyrirlesturinn átti að hefjast og undan öllum öðrum. Þegar hann kom brosti hann til mig og bauð góðann daginn. Hann opnaði stofuna og stillti sér upp í dyragættinni eins og daginn áður. Hann leit á mig og brosti til mín. Ég smeigði mér framhjá og fann hvernig höndin á honum rakst aftur óvart utan í lærið á mér og strauk létt yfir rassinn en þó ákveðnar en daginn áður. Óneitanlega hitnaði mér allri. Einusinni gat verið tilviljun, tvisvar fannst mér það mjög ólíklegt.

Fyrirlesturinn leið hratt eins og flestir fyrirlestrar hjá honum. Eftir fyrirlesturinn tæmdist stofan hratt. Ég tók mér tíma við að ganga frá og var síðustu út eins og oft áður. Hann var líka óvenjulega lengi út úr stofunni, þannig að ég gekk á undan honum upp tröppurnar. Ég var orðin mjög æst og fann vel fyrir návist hans beint fyrir aftan mig. Ég var svo annars hugar að ég gleymdi síðustu tröppunni og datt kylliflöt á gólfið. 

Ég var að bisa við að standa upp með allri þeirri reysn sem eftir var þegar hann tók í höndina á mér og hjálpaði mér á fætur. Ég hló vandræðalega að klaufaskapnum, en hann brosti bara hlýlega og dustaði ímyndað ryk af pilsinu mínu. Hann hvíldi höndina örlitla stund á lærinu á mér og gældi við pilsfaldinn með þumlinum. Ég fann hitann af höndinni og ilminn af rakspíranum hans. Hann stóð svo nálægt mér að ég fann andardrátt hans á vanganum, örlítið ör eins og minn. 

Ég leit upp í dökk augu hans og mætti augnaráði hans. Hann strauk upp síðuna á mér og rétt snerti brjóstið á mér. Geirvörturnar voru orðnar harðar og þrýstust út í efnið, augnarráð hans leitaði niður á brjóstin og mér varð litið niður og sá móta fyrir hörðum lim hans. 

Í sömu andrá heyrðist umgangur fyrir utan stofuna. Hann ræskti sig og sagði að stofan væri þéttbókuð og að næsti tími væri að fara að hefjast. Ég jánkaði því og við kvöddumst vandræðalega. 

Það sem eftir var vikunnar var hann mér efst í huga. Ég lét mig dreyma um hvað hefði gerst ef að stofan væri ekki þéttbókuð og hvað framtíðin bæri í skauti sér. Næsti fyrirlestur féll niður, vegna veikinda var okkur sagt, þannig að það leið tæp vika áður en ég sá hann aftur. Ég er ekki frá því að ég hafi verið með fiðrildi í maganum þegar ég gekk inn í stofuna í næsta tíma hjá honum. Hann leit upp og augu okkar mættust. Hann brosti örlítið og það hafði áhrif um allan líkama minn. Ég settist í venjulega sætið mitt, framalega, vinstra meginn í salnum.

Eins og alltaf var tíminn mjög skemmtilegur og fræðandi. Ég tók samt eftir því að hann var í nýrri skyrtu og ný rakaður. Af og til var honum litið til mín og oftar en ekki fór um mig fiðringur við að mæta augnarráði hans.

Þegar tíminn var búinn og flestir komnir út úr stofunni kallaði hann á mig. Taugaóstyrk og æst gekk ég að kennaraborðinu. Hann spurði mig hvort ég væri kominn með leiðbeinanda fyrir lokaverkefnið. Ég neitaði því, eins og satt var. Ég var í rauninni ekki farin að hugsa um lokaverkefni á þessari stundu. Hann bauðst þá til þess að vera leiðbeinandi minn og sagðist vera með hugmynd að mjög áhugaverðu verkefni, ef ég vildi skoðað það nánar. Ég játti því og hann bað mig að koma á skrifstofuna sína daginn eftir til að ræða þetta betur.

Daginn eftir var ég uppspennt. Ég hafði mig sérstaklega vel til og var í flegnum bol og pilsi, lítillega máluð, en þó með frekar dökkann og áberandi varalit. Ég gerðist líka það djörf að vera berleggjuð undir pilsinu. Það kom samt ekki að sök, þar sem veðrið var hlýtt og notalegt. 

Tíminn virtist skríða áfram á hraða snígilssins allan daginn. Loks fór klukkan að nálgast fimm en þá ætlaði ég að kíka við á skrifstofunni hans.

Ég bankaði laust á dyrnar á slaginu fimm. Hann kom dyr dyra örfáum sekúndum seinna og bauð mér að ganga inn og fá mér sæti. Hann lokaði dyrunum á eftir mér og þegar hann gekk framhjá mér strauk hann ofurlaust yfir bert svæðið aftan á hálsinum á mér. Það fór um mig sæluhrollur og líkaminn tók viðbragð. Hann settist svo á bak við skrifborðið og við ræddum nokkra stund um verkefnið sem hann hafði handa mér. Hann sagði að það krefðist talsverðrar samvinnu okkar á milli og reglulegra funda.

Verkefnið eitt og sér var mjög áhugavert, en það sem réð úrslitum var tíminn sem ég myndi eyða með honum. Þannig að ég samþykkti það á staðnum. Hann sagðist vera með lesefni fyrir mig að glugga í og reis úr sætinu sínu. Hann fann bók í bókahillunni og lagði hana á borðið fyrir framan mig. 

Hann stóð fyrir aftan mig, of nálægt miðað við siðferðislegar venjur og ég fann nálægð hans í hverri taug.

Ég tók bókina og fór að fletta henni og hann benti af og til á áhugaverða kafla í henni. Kæruleysislega lagði hann aðra höndina á öxlina á mér og strauk með þumlinum í ofurlitla hringi. Þetta var til þess að ég varð þurr í munninum og vot á milli lappanna. Ofur hægt færði hann höndina nær hálsmálinu, hann fitlaði við það í smá stund og læddi svo einum fingri undir bolinn minn. Geirvörtunar tóku við sér og kölluðu eftir athygli hans með því að harðna og vera áberandi í gegnum bolinn.

Þegar ég mótmælti ekki atlotum hans, heldur kynnti frekar undir þau með því að andvarpa djúpt og gefa frá mér ölitla ánægjustunu beigði hann sig niður og kyssti mig á hálsinn. Hann kyssti sér leið upp hálsinn á mér og nartaði í eyrnasnepilinn. Önnur hönd hans var núna komin niður í hálsmálið á bolnum mínum og fitlaði við harða geirvörtuna í gegnum brjóstahaldarann. Hin höndin greip um hitt brjóstið, utanyfir bolinn sem ég var í. Þessi atlot hans urðu til þess að ég greip andann á lofti og hvíslaði ofur lágt já. 

Það virtist vera nægjanleg hvatning fyrir hann, því fyrir vikið varð hann allur ákafari og nánast reif mig úr bolnum og brjóstahaldaranum. Hann tók græðgislega um brjóstin á mér og beit mig laust aftan á hálsinn.

Hann urraði í eyrað á mér að þetta sé eitthvað sem hann hafi langað að gera lengi. Ég bráðnaði við að heyra þetta, því það rímaði við það sem hafði svo oft farið í gegnum minn eigin huga. Hann sagði mér að standa upp og færði stólinn frá áður en hann ýtti mér fram á skrifborðið sitt. Ég var orðin svo gröð og æst að ekkert annað komst að en hvað mig langaði mikið í þennan mann, hér og nú!

Hann stillti sér fyrir aftan mig og strauk hægt upp nakið lærið á mér. Hann ýtti pilsinu upp um leið og hann teiknaði ósýnilega rönd upp aftanvert lærið á mér og upp á rass. Hann strauk með báðum höndum yfir rassinn á mér og niður klofið. Með einum fingri þrýsti hann á píkuna á mér í gegnum nærbuxurnar. Ég beit í vörina til að stynja ekki þegar undaðbylgja fór um mig alla. Hann nuddaði þetta viðkvæma svæði í gegnum nærbuxurnar í smá stund áður en hann dró þær hægt niður um mig.

Ég var orðin svo til nakin þarna á skrifborðinu hans, en mér var sama. Það eina sem ég vildi var að hann slökkti þann eld sem hann hafði kveikt í mér. Fimir fingur hans fóru um píkuna á mér, könnuðu hvern krók og kima af henni áður en hann fór markvisst að fitla við snípinn á mér. Ég var þegar orðin óhugnanlega æst og fljótlega var ég kominn á barm fullnægingarinnar. Hann virtist finna það á sér og hægði á fingrafiminni og dró fullnægingu mína á langinn. 

Þegar ég hélt að ég yrði vitstola af löngun tók hann harðann liminn og þrýsti honum inn í mig. Eftir örfáar djúpar strokur féll ég fram af hengifluginu inn í algleymi fullnægingarinnar. Ég engdist um af nautn undir honum á meðan hann hamaðist inn og út úr mér áður en hans eigin nautn bar hann ofurliði.

Hann hallaði sér fram yfir mig og kyssti mig ofurlétt á bakið áður en hann dró sig úr úr mér. Hann dró nærbuxurnar mínar upp um mig og pilsið niður um mig. Síðan strauk hann mér yfir bakið og rétti mér bolinn og brjóstahaldarann. Ég klæddi mig dösuð í fötin mín og gerði mig líklega til þess að fara. 

Hann tók blíðlega utanum mig, kyssti mig á ennið og sagðist hlakka mjög til samstarfsins. Ég kafroðnaði við að heyra þessi orð hans sem báru með sér loforð um fleiri svona stundir, og vöktu jafnframt hjá mér djúpa löngun og losta til þess sem koma skyldi.