Tekin með valdi - Saga

Enn ein gömul saga. Ég átti það til að taka svona leiki með einum fyrrverandi leikfélaga. Mér finnst það dásamleg tilfinning að finna það að ég á ekki roð í viðkomandi og að hann getur tekið mig eins og hann vill. 

_____

Tekin með valdi

Ég vissi að baráttan var töpuð frá upphafi. Hann hélt mér niðri og ég fann hve varnarlaus ég var. En ég ætlaði ekki að gefast upp. Ég barðist á móti. Hann varð enn ákafari við það.

Einhvernveginn kom ég fótunum á bringuna á honum og ýtti honum af öllu afli af mér. En örfáum sekúndum seinna var hann kominn aftur. Hann reyndi að halda höndunum á mér niðri en ég klóraði og sparkaði hvað af tók. Honum tókst að halda mér niðri með líkamsþunga sínum og reyndi að halda báðum höndum mínum með annarri á meðan hann fór að bisa við að klæða mig úr nærbuxunum. 

Ég stundi... “Nei” Ég vissi að þetta var töpuð barátta, en ég ætlaði ekki að gera þetta auðvelt fyrir hann. Ég barðist um undir honum og tókst að losa aðara höndina. Ég greyp í nærbuxurnar. "Nei" stundi ég upp og tosaði þær um mig. Hann sleppti hinni höndinni og ég greyp tækifærið og reyndi að ýta honum af mér. En hann var of þungur, hann lagðist ofaná mig með öllum sínum þunga svo ég gat ekkert gert. Ég krosslagði fæturna svo honum gengi enn verr að að klæða mig úr nærbuxunum.

Allt í einu fann ég að hann var að troða annarri hendinni milli læra minna að píkunni. Ég brjálaðist og barðist um, klóraði allt hold sem ég náði til en það virtist ekki breyta neinu. Fljótlega fann ég að fingur hans koma inn fyrir barmana, í hlýjuna og bleytuna. Ég stundi. Þetta var uppgjafar stuna, blönduð dulinni ánægju. Eitt augnarblik gleymdi ég mér og naut þessa atlota. Hann fann það og hvíslaði í eyra mér. “Er þetta gott?”

Ég var ekki á því að gefast upp svona auðveldlega. Ég fór að berjast um aftur svo hann neyddist til að hætta. En hann var heldur ekki á því að gefast upp. Hann klæddi sig í snatri úr nærbuxunum og ég fann harðann lim hans upp við mig. Ég fann hvernig ég æstist upp og löngunin heltók mig. Ég ætlaði samt ekki að leyfa honum vinna mig svo auðveldlega. Ég reyndi að ýta honum af mér en þá tók hann hendurnar á mér og hélt þeim niðri, hann ýtti fótunum mínum í sundur með sínum og kom sér fyrir á milli þeirra. Hann nuddaði sér upp við mig og ég þráði hann inn í mig. Ég fann heitann liminn þrýstast upp við lærið á mér og í átt að rennandi blautri píkunni. Ég stundi upp “nei nei nei” þegar ég vissi að ég gat ekkert gert. En hugi minn og líkami öskraði “já”. Harður limur hans þrýstist inn í mig og ég engdist um af unaði og uppgjöf. Hann hélt mér enn niðri og beit laust í öxlina á mér. Unaðsstuna leið frá vörum hans og hrollur fór um mig.

Hann vann.
Ég naut þess að finna hann taka mig. Ég vissi að ég gat ekkert gert.
Hann varð enn ákafri og þrýsti sér fastar inn í mig. Ég stundi og þrýsti mér að honum, ég tók utanum hann og í ákafa mínum drekkti ég nöglunum í bakið á honum. Hann gaf frá sér unaðsstunu og beit laust í eyrað á mér. 
“Taktu mig aftan frá” hvíslaði ég í eyrað á honum.
Hann hló lágt. “Litla druslan mín” sagði hann og á einu andartaki snéri hann mér á magann, reysti mig við og tróð sér inn í mig.
Hann hamaðist svo á mér að rúmið skall utan í vegginn. Stunurnar ómuðu um íbúðina.
“Hvað ertu?” spurði hann ákveðinn.
“Ég er litla druslan þín” Svara ég milli stunanna. “Sem þú mátt ríða eins og þú vilt, nota eins og þú vilt”
“Gott” urraði hann og í kjölfarið fann ég hvernig hendin hans skall á rassinum á mér. Ég öskraði lágt. Annað högg fylgdi í kjölfarið. “Þögn” urraði hann. Ég gróf andlitið í koddann og naut þess að finna hann hamast á mér.
Hann togaði í hárið á mér og reysti mig við. Hin höndin leitaði uppi brjóstið á mér og kreisti það fast. Ég beit í vörina á mér til að stynja ekki. Ég vissi að hann átti lítið eftir.
Allt í einu tók hann liminn út, á meðan hann hélt í hárið á mér.
Hann strokkaði liminn ákveðið og ég heyrði á honum á hann ætlaði að sprauta yfir mig. Ég beið spennt eftir því og þetta æsti mig rosalega. Hann stundi og ég fann hverja bununa á fætur annarri lenda á bakinu á mér. Ég stundi og naut þess í botn.
Hann lagðist við hliðina á mér og rumdi “þú ert yndisleg”. 
Ég brosti, kyssti hann og hvíslaði “þú líka”.

Birt 18.12.2006

Ummæli

Vinsælar færslur