Símtalið
Síminn hringdi og við stoppuðum andartak. Ég leit á skjáinn og ákvað að svara þegar ég sá að þetta var mamma að hringja. "Já, halló!" Svaraði ég og lagðist á magann, nakin í rúminu mínu. Hann var á hnjánum fyrir aftan mig og ég passaði mig á að snúa frá honum svo það heyrðist ekki á röddinni minni að eitthvað óvenjulegt væri á seiði. "Ertu í vinnunni?" Spurði hún mig. "Nei... ég er bara heima að vinna í tövlunni...." sagði ég. Á sama tíma fann ég hvernig önnur hönd hans kom sér fyrir á milli fóta minna. "Nú já," sagði mamma. "Ég er í vandræðum með tölvumál. Það var eitthvað sem ég átti að vera búin að klára í gær, en ég kann ekkert á þetta. Getur þú hjálpað mér?" Á sama tíma fann ég fingur hans leika við rassinn á mér, þrýstingurinn gaf til kynna hvað hann ætlaði sér. "Mhmm...." tók ég undir. "Ég get rennt við hjá þér seinnipartinn." "Það væri æðislegt!" Sagði hún, full þakklætis. "Ég var bara búi...